මොණරාගල වතුර Project 2- කඩි-නමින් ඉදිවෙන වතුර ටැංකි කුළුන හා අපේ සෙමදානය Madness keeps me sane..

මේකේ පළවෙනි පොස්ට් එක කියවලා project එකේ සාර්ථකත්වය පැතූ හැමෝටම..

ඔන්න පිට පිට දෙවෙනි ඉරිදාවටත් අපේ ව්‍යායාමය වෙනුවෙන් කැප කල සාර්ථක ගමනකින් පස්සේ ඊයේ ඉරිදා රෑ 1 පමණ වනවිට මම, විදානේ, කටුස් හා මුද්දා නිරුපද්‍රිතව මොනරාගල සිට නැවත කොළඹ පැමිණියා. අපි පිටත් උනේ සෙනසුරාදා හවස 7.30 ට පමණ කොළඹින්.. ගිය වර මගේ ගමන් සගයින් දෙදෙනා ට අමතරව මෙවර එකතු උනේ විදානේ පමණයි.. මේ පාර අපිට ගිහින් එන්න සුවපහසු වාහනයක් කතා කර ගත්තා..

විස්තර බොහොම කෙටියෙන්.. පහුගිය බ්‍රහස්පතින්දා වැඩේ confirm කල වෙලේ ඉඳන් සෑහෙන්න වැඩ කොටසක් මේ වනවිටත් සිදු වෙමින් පවතිනවා. ලිඳ අවට පිරිසිදු කර ලිඳ නැවත බැඳීමට හා වටේ පාදම දැමීමට, වතුර පොම්පය තබන ස්ථානය පිළිසකර කිරීමට සුදානම් කර තිබුනා. ලිඳේ සිට පාසල දක්වාම කානු කපා වතුර බට සහ කන්ඩියුට් බට එලා ඇති අතර තවම ඒවා වසා දමා නෑ. අපි යනවිට ලොකු බාස් උන්නැහේ හා ගෝලයෝ පාසැල තුල ජලනල එළිම හා ඒ සඳහා කාණු කපමින් හිටියා. 

සිමෙන්ති, කම්භී, ගල්/ වැලි, වතුර ටැංකිය, GI බට, වතුර බට, වයර් ආදී බොහෝ දේ මේ වනවිට මිලදී ගෙන පාසල් වත්තට හා ලිඳ බඳින තැනට ප්‍රවාහනය කොට තිබෙනවා. තව ගල්/ වැලි පයිප්ප ෆිටින්ග්ස් ආදී සමහර දේ මිලට ගැනීමට නියමිතයි. 

ඊයේ ගමනේ සිදුවූ වැදගත්ම දේ නම් වැඩ කරගෙන ආ sequence එක වෙනස් කිරීමට උපදෙස් දීමයි. එනම් ලිඳ බඳින වැඩේ හා බට එලන වැඩේ මුලින් අවසන් කර ටැංකිය සවිකිරීමේ වැඩ දෙවනුව ඇරඹීමට බාස් උන්නැහේ සිතා සිටි බවක් පෙනුනා. නමුත් ටැංකිය රඳවන කොන්ක්‍රීට් ආධාරකය මුලින් නිම කරන ලෙස මා උපදෙස් දුන්නා.. එය වේලීම සඳහා සතියකට වැඩි කාලයක් ගතවෙන බැවින් ඒ අතර තුර අනෙක් වැඩ කර ගත හැකියි. එසේ නොවුනහොත් 'කොන්ක්‍රීට් සවි වෙනතුරු' සතියක් පමණ වැඩ idle වෙනවා. ඒ කාලයේ බාස් උන්නැහේ වෙන වැඩක් පටන් ගත්තොත් ආයි මෙතනට ගෙන්න ගන්න හොර වෙනවා. ඒ වගේම මගේ අත්දැකීමේ හැටියට ඕනෙම වැඩක් දිගට දිගට ඇදි ඇදී යනවිට සියලු පාර්ශවයන්ගේ උනන්දුව හීන වෙනවා.. මේ උනන්දුව තියෙන වෙලේ අපි කෙසේ හෝ මේ වැඩේ කර අවසන් කල යුතුයි.

ටැංකි ආධාරකය සැදීමේ මුල් පියවර ලෙස ඊයේ අපි එහි 'බේස් වලවල්' හතර අපේ ශ්‍රමයෙන් කපා දී ආවා. අද ඒවා කම්භී බැඳ කොන්ක්‍රීට් කිරීමට නියමිතයි. එතනින් එහා විස්තර චායාරුප සමඟින්.. අහ.. අමතක වුනා.. මේ ජල ටැංකිය රඳවන කුළුන 'කඩි' නමින් නම් කිරීමට විදානේගේ යෝජනාවකට අනුව අපි සියළු දෙනා ඒකමතිකව තීරණය කරා.. කඩි යනු ගහන ගහන උදළු පාරක් පාසා කටුස්සාගේ අතින් මිය පරලොව ගිය කළු කඩියි. ඒ පොළොවේ හැම තැනම කඩිගුල් හා ගැඩවිලුන් සිටියා.. අපේ අතිනුත් නොසෑහෙන්න කඩින්ට හා ගැඩවිලුන්ට නොකටයුතු කම් සිදු උනත් ඒවා එතරම් තැකීමක් කරේ නෑ.. ඒත් එක උදළු පාරක් ගසා එයින් හානියට පත්වන කඩි ටික ගැන මහත් විස්සෝපයෙන් බලා සිටි කටුස් ගේ විලාශය නම් සදා නොමැකෙන සුළුයි. ඔන්න එය සිහිවීම පිණිස මේ කුළුන අපි 'කඩි'නමින් ඉදිකරනවා..

කොළඹ සිට මොණරාගල දක්වා.. සෙනසුරාදා රාත්‍රිය.. ගොඩකවෙල කිට්ටුව තැනක..

මොණරාගල සිට මියාගල දක්වා ගමන අරඹමින්.. 

මොණරාගල නගරය පසු කරමින්..

ආ.. යාලුවෙකුත් ඉන්නවා හිනා වීගෙන.. අප්පච්චි මළා කියලා ගෙදර තියන් ඉන්න ඇයි නෙහ්?

දඹගල්ලෙන්  ගිහින් මීගහපිටිය හෙවත් අපේ මිතුරු සාජන් මහත්තයාගේ ගම පසුකොට මියාගල දෙසට හැරෙන තැන පාර.. මෙතන ඉඳන් මේ වගේ කිලෝමීටර් 15-16ක් විතර යන්නෝනේ මගේ හිතේ.. 

මේ මොණරාගල-උයනබැද්ද බස් රථය.. මේ අතුරු මාර්ගයේ ධාවනය උනාට මේකත් මියාගලට යනකම් යන්නේ නෑ.. එක්කෝ මගින් හරවනවා නැත්නම් හැරිලා වෙන පැත්තකට යනවා.. ආපහු එන ගමනේදී මියාගල බස් එක මුණට හමු උනත් ෆොටෝ එකක් ගහගන්න තරම් ඇඟට හයියක් තිබුනේ නෑ ඒ වෙලාවේ..

බස් එක පාරෙන් එකයි.. වාහන දෙක මාරු වෙන්න සෑහෙන්න රිවස් කරන්න උනා අපිට..

කොන්ක්‍රීට් දාලා තියෙන කෑලි අතරින් පතර මේ වගේ සුපිරි ආතල් දෙන පාර කෑලිත් තියෙනවා කඩින් කඩ..  මේ පාරේ තමයි බස් එක යන්නෙත්..

මියාගල ගම තියෙන්නේ ඔය ඉස්සරහා පේන කඳු රාජයාගේ අනිත් පැත්තට වෙන්න තියෙන පොඩි සානුවක වගේ කොටසක.. අපි තව ටිකකින් ඔය ගිරි දඹේ නගින්න ඕනේ..

ඉස්කෝලෙට ගොඩ වෙනකොටම වගේ මෙයා ඉන්නවා දිලිසි දිලිසි.. හිතට ෆිට් ඉතිං.. මේ අපේ වැඩක් නේ..

අපි එන බව සාජන් මහත්තයා කියල.. ලොකු සර්රුත් 'කුඹරේ' වැඩත් අතපහු කරගෙන උදේ වරුවම ඇවිත් හිටියා.. 'කුඹුර' කියන එක මේ පැත්තේ හැමෝම ශබ්ද කරන්නේ 'කුඹර' කියලා..

මට ඉස්සෙල්ලම යන්න ඕනි උනේ ලිඳ බලන්න.. අපිත් එක්ක ගිය අක්කගේ පුතයි අනිත් ඥාති පුතයි දෙන්නත් එක්ක මං ඉස්සර උනා.. බට වලලන්න සුද්ද කරපු කෙටි පාරෙන්ම දැන් ලිඳ ලඟට යන්න පුළුවන්..

කොහෙද ෆොටෝ එහෙකටවත් එක පැත්තකට හරවා ගන්න බෑ මේ කටුස් ව..

තාවකාලික බට ලයින් එක ආර හරහා ගන්න තාවකාලික ඇරෙන්ජන්මන්ට් ..

වාව්.. ලිඳ ළඟ ඔක්කොම එළි කරලා.. පරණ පාදම නම් ඔක්කොම ගැලවෙලා ගිහින්. ඒත් වතුර මෝටරය තියන්න තියෙන තැන පිළිසකර කරලා ගන්න පුළුවන් මට්ටමේ තියෙනවා..

මෙන්න බඩු.. දෙයියන්ගේ පිහිටෙන් අපේ වැඩේ වරදින්නේ නෑ.. 

බලා ඉඳලා බෑ.. ටැංකිය තියන කුළුන හදන වැඩේ අදම පටන් ගන්න ඕනි කියල බාස් උන්නැහේට වචනේ දැම්ම.. මෙතන තමයි තැන.. උදලු ගාල ගන්න ඕනි ඉක්මණට මිනින්දෝරු මතත්තයා බලන් ඉන්නේ මැනලා නූල් ගහන්න..

ලොකු බාස් උන්නැහෙයි මිනින්දෝරුවයි 3-4-5 පයිතගරස් ප්‍රමේය දාල නූල් ගහනවා.. ගෝලයෝ දෙන්නා දෙපැත්තේ..

මෙයා ගමේ අංකල් කෙනෙකුත් අල්ලාගෙන තේ ටිකක් හදන්න වගේ අදහස.. ඒකත් නරක නෑ. 

තේ පෝච්චිය බානකොට ඒ ලිපටම තියන්න මයියොක්කා අල ටිකකුත් සුද්ද කරලා ගත්තා..

නූල් ගහන්න බැරි උනාට අපිට නූල් සුත්තර නම් පුළුවන්..

හා හා පුරා කියලා මංගල පස් පිඩලි තුනක්ම කැපුවා තුන් දෙනාත් එක්ක.. එවලේ ඉඳන් තමයි ඔන්න නියම සෙමදානේ පටන් ගත්තේ.. උදලු පාරවල් දෙකක් ගහනවා.. අතේ දිය පට්ටා ගනිනවා.. වතුර උගුරු දෙකක් බොනවා.. වට පිට බලලා ඊළඟ එකාට උදැල්ල දෙනවා.. 

සෙල්ලම් නෑ .. ඊළඟ අවුරුද්දේ ගොවි රජා වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා ඔහොම හිටියට..

 මෙයා ඒ අස්සේ අමුතු ධර්මයක්.. පොඩි දෙන්නට කැමරා ක්ලාස් එකක් දාලා කූල් එකේ..

ඒවා කොහෙද? පින් කර ගන්නකොට අපි විතරක් කරගෙන මදිනේ..

 

මෙන්න සාමුහික උත්සාහයේ ප්‍රථිපල..

මේ ඒකෙම තවත් ප්‍රථිපල.. 

හෙට තියෙන්නේ කම්භී බැඳලා බේස් වලවල් කොන්ක්‍රීට් කරන්න තමයි ඔන්න..

කලින් සැරේ ෆොටෝ වල මේ පන්ති කාමරය පේන්න තිබ්බේ නැද්ද කොහෙද? 

එතකොට මේ තියෙන්නේ දැනට ළමයින්ගේ ජල පිපාසය නිවන්න තියෙන පිළියම.. කවුරුහරි අම්මෙක් උදේට වතුර කලගෙඩි දෙකක් ගෙනත් මේ ටබ් එකට දානවලු.. 

බේස් වලවල් හතරත් කපලා දීල අවශ්‍ය උපදෙස් හා උනන්දුවත් ගෙනියපු බිස්කට් කෙසෙල් ගෙඩි ටිකත් ඒ අයටම දීල අපි පාන් කියා ගන්න බැරුව ආපහු එන්න ආව.. අපේ මාතලීටත් වෙලා ගිහින්ද කොහෙද පිඹල ආවා අපි නිකන් ටින් එකක් ඇතුලේ දාල හොලවන කවඩි වගේ තමයි වෑන් එක ඇතුලේ හිටියේ.. මොනවහරි කතා කරේ පොඩි උන් දෙන්න විතරද කොහෙද.. කොච්චර බඩගිනි තිබ්බත් අපි ආපු ගමන් රෙදි සබන් අරගෙන ගියේ කුඹුක්කන් ඔයට.. ඔයේ හිතල වතුරට පුළුවන් උනා පරිස්සමෙන් අපේ හිතේ සතුට ඉතුරු කරලා ඇඟේ මහන්සිය සෑහෙන දුරට හෝදලා අරින්න.. නාලා ඉවර වෙනකොට අපේ අක්කගේ බත් එකේ සුවඳ ගඟ මායිමට ආවා අපිව එක්ක ගෙන යන්න.. 

ඔන්න ඉතින් අක්කත් එක්ක ගේ දොරකඩ ඉඳන් සමුහ චායරුපෙකටත් කට්ටිය පෙනී හිටියා..

රයිට්. මොණරාගල වතුර Project එකේ මීළඟ සහ බොහෝ දුරට අවසන් වාර්තාවත් එක්ක ආපහු එන්නං. එතකං ජය වේවා කියුව..

- ක.මි.

වේලි වේලි වතුර සොයා යාම හෙවත් මොණරාගල වතුර project එක.. Charity is a kind of පිස්සුවක්

කලින් කියවපු නෝනා මහත්වරු අලුත්ම චන්ද ප්‍රතිපලය පෝස්ට් එකේ පහලටම ගිහින් බලා ගන්න.. 


කලින් පොස්ට් එකේ මතක විදියට කොහේ හරි ලියුවා මොණරාගල පැත්තේ 'ලොකු' වැඩක් කරන්න යන බව.. ඒත් මොකක්ද කියල හරියකට කියුවේ නෑනේ.. කලින් වතාවේ බදුල්ලේ ඉස්කෝලෙකට අපි කට්ටියක් එකතු වෙලා පොත් පත් බෙදා දුන්නු වෙලාවේ සමහරු මුණ පුක් කර ගත්තා 'හොඳ වැඩක් කරනකොට අපිට කියන්නේ නෑ කියල..' මේ පොස්ට් එක ඒ ඇපෙන් බේරෙන්න.

මේ වගේ වැඩ ඇත්තටම එකාතකින් පිස්සුවක්.. එකක් කරහම ආයි ආයි කරන්න හිතෙනවා.. ඒකටම තව ඒ වගේම පිස්සෝ ටිකක් උදව් කරන්න ගත්තම.. බඩුම තමයි. කලින් වතාවේ කරපු වැඩේ දැකලා මේ දවස්වල වැඩිය සද්ද බද්ද නැතුව සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න සිංහයෙක් යෝජනාවක් කරා. මාරයා, දොස්තර නලිනි චන්දිමා (සිත් ආර ලියන්නේ) සහ ඉන්දික ලා එකතු වෙලා කලින් උදව් කරපු ඉස්කෝලෙක දීර්ග කාලයක් තියෙන වතුර ප්‍රශ්නෙකට උත්තරයක් දෙන්න වැඩක් කරමුයි කියල.. ඒ අය කරපු වැඩේ ගැන විස්තර ඉන්දික ලියල තියෙනවා මෙතන. ඉන්දිකගේ ෆ්‍රෙන්ඩ් ලිස්ට් එකේ නැති උන්ට කියවන්න බෑයි කියපු නිසා ඉන්දිකගේ විස්තරෙන් පොඩි කොටසක් මෙතන දාන්නම්.

//ඒ සඳහා අගනා සහ නිසි ලෙසින්ම ලැබිය යුතු දරු පිරිසක් ගැන අපිට මඟ පෙන්වූ නලිනි චන්දිමා සහ චතුෂ තුෂර කුමාරටත් ස්තූතිවන්ත විය යුතුය. නලිනි සහ පිරිවර විසින් තම වෙසක් සත්කාරයට තෝරාගත් පාසැල් කිහිපය අතරින් මීයාගල කණිෂ්ඨ විදුහලෙහි පැටවුන්ට යමක් කිරීමට සිත්වූයේ "වෙසක් සත්කාරයට" ගිය පිරිස එම පාසැලට ලඟා වූ දුෂ්කර ගමණ සහ එවන් දුෂකර ලොවක වෙසෙන්නා වූ ඒ පුන්චි එවුන්ගෙ අපිරිමිත දස්කම් සහ කැපවීම ගැන නලිනි විසින් කර තිබූ විස්තරය නිසාවෙනි.

"වෙසක් සත්කාරයට" එහි ගියවුන් ට්‍රැක්ටරයක නැඟී කිළෝමීටර් දහසයක පමන එම දුර තරනය කල ආකාරය පිළිබඳව තිබූ විස්තරය ඇත්තටම අසම්පූර්ණයැයි සිතුනේ සැබැවින්ම අප එහි ගිය විටය. දඹගල්ල ප්‍රධාන මගින් හැරී මීයාගලට ගිය මඟ මා එතෙක් මෙතෙක් තරනය කල දුෂ්කරම මාර්ග අතරේ මුලටම එනවබව කීම නිවැරදිය. වැස්සට හේදුන මඩ සහිත මඟෙහි කාණු තුබුනෙ මැද වන අතර විසල් ගස්, කටු පඳු අයිනේ සිට අපට අත වනමින් වීදුරු වසාගෙනම සිටින ලෙස බල කලහ. විටක පළමු ගියරයෙහි පමනක් යා යුතුවූ කඳු මඟක්ද එහි අතර මැද වූ තියුණු වැළමිට වංගුද එතරම් දුෂකර නුවූයේ එම කොටස පමණක් කොන්ක්‍රීට් දමා සකස් කර තිබුනු බැවිනි. එහෙත් අන් සියලු දුර මහා කාණු සෑදී ගල් මතුවී තිබූ අති දුෂ්කර මග ඔස්සේම යා යුතු විය. සැබැවින්ම ජීප්‍ මාර්ගයක් වූ එහි මාගේ රථය අපව ගස්සමින් සොළවමින් තරණය කලද එවන් මඟක ට්‍රැක්ටරයක හෝ ත්‍රිරෝද රථයක යන එන, එසේත් නැතිනම් පා ගමනින්ම ඒ කිළෝ මීටර් දාසය තරණය කරන ගම් වැසියන් විඳින අපහසුව සැබැවිනම සිතාගත නොහැක.//

වැඩය අවසානයේ 'තව යමක් විය යුතුද?' කියල ඉන්දික අහපු ප්‍රශ්නෙට විදුහල්පතිතුමාගෙන් ලැබුණු උත්තරය එතරම් සරල නෑ. එනම් වසර ගණනාවක් තිස්සේ පාසලට පවතින ලොකුම අඩුපාඩුව වුනු 'වතුර' ගැටලුවට හැකිනම් පිළිතුරක් ලබා දෙන ලෙසයි. 

කඳු ගැට්ටක් උඩ පිහිටි පාසලේ කිහිප තැනක ලින් කපා වතුර ගැනීමට ගත් උත්සාහයයන් ව්‍යර්ථ වී තිබුනා. නමුත් එතන සිට මිටර් දෙසීයක් පමණ බැවුමේ ගලා යන පුංචි දොළ පාරක් අසල ඉඩමේ ලිඳක් කපා ගැනීමේ අවසරය අදාළ ඉඩම් හිමිගෙන් ලැබී තිබුණු අතර එහි ලිඳක් කපා වතුර මෝටර් යොදා පාසලට වතුර ලබා දීමේ වෑයම සැබෑවක් කර ගැනීමයි විදුහල්පතිතුමා ඉන්දික ගෙන් බලාපොරොත්තු වුනේ. 2013 දී ඉන්දිකට ඒ සඳහා ලැබුණු ඇස්තමේන්තුව රුපියල් ලක්ෂ 5 කට ආසන්නයි. තනියම කර ගහන්න බැරි නිසා ඒ වැඩේ ටික ටික මඟ ඇරෙමින් තමයි තිබුණේ. 

නෙලුම්යාය මුලිකව අපි අතින් පහුගිය ටිකේ සිදු උනු සමාජ සත්කාර වල සාර්ථකත්වය නිසා ඉන්දිකට හිතෙන්න ඇති මේ යෝජනාව මට ඉදිරිපත් කරන්න. කල් යල් බලා නෙලුම්යායේ අපේ සහෘද හිතවතුන් කීප දෙනෙකුට මම මේ යෝජනාව ගෙනාවම ඔවුන් 'එක පයින්' ඒ වැඩේ කරන්න කැමති උනා. 

Chandima Withanaarachchi	Jan 27 (7 days ago)
to me

Sinhala

English

 

Translate message

Turn off for: Sinhala

Let's do it mate

Sent from my iPad

නෙලුම්යායේ අපේ නියමුවා, වැඩිය කතා බහ නැති චන්දිම වැඩේ අනුමත කරේ ඔන්න ඔහොම.. මේ ඊට පස්සේ එහෙ මෙහෙ වෙච්චි ඊමේල් පණිවුඩ කීපයක්. එකෙන් පුළුවන් කතාව තේරුම් ගන්න.

2016-01-20 9:43 GMT+00:00 කල්‍යාණ මිත්‍ර 

මොණරාගල පොලිසියේ xxxxxxxxxx ඉන්නේ මගේ මස්සිනා.. මන් මචන් ට කතා කරාම මියාගල ට මෙහා ගමේ ඉන්න සාජන් මහත්තයෙක් සම්භන්ද කරලා දුන්නා. මිනිහා ප්‍රින්සිපල්වත් දන්නවා. මම කියුවා ප්‍රින්සිපල් ට නොකියා මට ලිඳ කපන වැඩේට බැකෝ එකක් හා ලිඳ බඳින්න බාස් කෙනෙක්ගෙන් ගානක් අහලා දෙන්න කියලා. බැකෝ එකෙන් උපරිම අඩි 15-17ක් විතර කපන්න පුළුවන්ලු. එහෙම කපලා මැද්දෙන් ලිඳ බැඳලා (හෝ කොන්ක්‍රීට් පයිප්ප දාලා) ලිඳ හදන්න ඕනි. ප්ලම්බින් පාර්ට් එකනම් අපිට කරන්න පුළුවන් අවශ්‍ය බඩු ටික අරන් ගියාම. ඕනිනම් එකටත් ප්ලම්බර් කෙනෙක් ගෙනියලා දවසක කුලී දීලා කර ගන්නත් පුළුවන්.

සාජන් මහත්තයා කියුවා දවස් දෙකක් ඇතුලත තොරතුරු දෙන්නම් කියලා.

දැනට තොරතුරු එපමණයි.

ක.මි. 

ඉන්දික සහ අජිත් ධර්ම වැඩේ අනුමත කලේ මෙහෙමයි.... 

මචන්ස්ලා,

ඉතාම සන්තෝසයි උඹල සේරම මේ වැඩේට සප් එක දෙන එක ගැන.

ඔය ඉස්කෝලෙ ගමණ ගැන මම දාපු පෝස්ට් එක පේන්නෙ මගෙ ෆ්‍රෙන්ඩ් ලිස්ට් එකේ අයට විතරක් නිසා වැඩි යමක් මේ මාරයගෙ පෝස්ට් එකෙන් දැන ගන්න ඇහැකි.

මම කළණට කිව වගේ විදුහල්පති ගැන වැඩියම විස්වාස නොකර, රට අධාර ගැන නොකිය, පරෙස්සමෙන් කරන්න බලන්න. මොකද මහ උන් කොහොම උනත් ඒ පැටව් හරි පව්.

මුලින් එස්ටිමේට් එකක් හදාගෙන, අදාල අයට ඒ වියදම් කෙලින්ම පියවන්න ක්‍රමයක් තිබ්බනම් වඩා හොඳයි. කොහොම උනත්, උඹල වැඩේ ප්ලෑන් කරල ගාන කියන්න, මගෙ උපරිම සහය දෙන්නම්. 

2016-01-20 13:52 GMT+04:00 Ajith Dharma 

වෙල් ඩන්. මේ වගේ කාර්යක්ෂම ලෙස වැඩ කරන කට්ටිය  ඉන්න කොට මොනවාද කරන්න බැරි. පොලිසියත් සමබන්ධ වෙනවා නම් හොඳයි. ඉඳල හිටලා හරි හොඳක් කියන්න. 

ඊළඟට තිබ්බේ ඇස්තමේන්තුව හදන්න. ඒක වැඩේ කරන බාසුන්නහේ හා මොනරාගල පොලිසියේ සාජන් මහත්තයා එක්ක එකතු වෙලා මන් හදලා කට්ටියට යැව්වා.. මෙහෙම..

බාසුන්නැහෙගෙන් අසාගෙන සාජන්ට් මහතා හා මා විසින් පිළියෙළ කල BoQ එක මේ සමඟ අමුණා එවමි. අපට මඟ හැරුණු හෝ අනවශ්‍ය යයි හිතෙන යම් දේ වෙතොත් කරුණාකර දන්වන්න. සංවාදයට විවෘතයි.

**************************************************************

පුළුවන් උපරිමෙන් හොඳට වැඩේ කරන්න හිතාගෙන අවම බජට් එකකින් අපි හදපු ඇස්තමේන්තුව ලක්ෂ හතර හමාරක්.. එත් හැමෝගෙම අදහස උනේ මේකට ඊට වඩා වියදම් වෙයි කියල.. තව උපරිම රුපියල් පනස්දාහක වියදමකින් ඒ කියන්නේ උපරිම ලක්ෂ 5ක වියදමකින් 'කොහොම හරි' මේ වැඩේ කරන අභියෝගය මන් භාර ගත්තා. දැන් බෝලේ මගේ අතේ.. 

මුලින් සයිට් එක බලාගෙන වැඩේට සම්භන්ද වෙන ටීම් එකත් හම්බ වෙලා අවශ්‍ය උපදෙස් දීලා පුළුවන් නම් 'kick-off' සිග්නල් එකත් දීලා එන්න හිතාගෙන මම හා හා පුරා කියලා ගිය සෙනසුරාදා රෑ කොළඹින් පිටත් වෙලා මොනරාගල යන්න සුදානම් උනා. මේ වැඩේට මට හයියට යන්න මම කතා කරේ මගේ අතිජාත ගමන් සගයෝ දෙන්නට .. කොහෙද යන්නේ මොකටද කියල අහන්නෙවත් නැතුව (ඇත්තටම ඇහුවට මන් කියුවේ නෑ.. 'කොහෙද වැඩක් නෑනේ &*&^% යමුද කියපිය... කියුව මිසක්) ගමනට කැමති වෙච්චි ඇනොපිලිස් හෙවත් මුද්දා ට හා සුකුමොළ සුකුමාර කටුස්සට මගේ ආචාරය.

ලෝ බජට් එක නිසා අපි තීරණය කරා ගමන බස් එකේ යන්න. අනික සඳුදා දින ආපහු වැඩට වාර්තා කිරීමේ බරපතල උවමනාවක් තිබුන නිසා මහන්සි වී අනිත් අතට වාහන පැදවීමේ අවධානම ගන්නත් ටිකක් මැලි උනා. කොහොම හරි ඔන්න අපි මොනරාගල ගියා..

ඉතුරු කතාව ෆොටෝ වලින්.. (බයිට් ප්‍රශ්න නිසා ෆොටෝ කොලිටිය අඩුවීම පිලිබඳ සමාව!)

වෙඩිමක පොටෝ අල්ලන්න ගිහින් පරක්කු උණු මුද්දා එනකම් පිටකොටුවේ ෆ්ලොටින් මාකට් එක ළඟ බිම ආතල් ගන්න මා හා කටුස්සා..

බස් එක නවත්තපු ගමන් මොකක් හරි කමක් නෑ ෆොටෝ ගහන මුද්දා බස් එක ගමන් කරන විට නිදි ඇරියස් කවර කරන්න දුක් විඳින අයුරු.. 

මියාගල යන්න සාජන් මහත්තයගෙන් අණ ලැබෙනකම් අපේ අක්කලාගේ ගෙදර සාලේ විවේක ගමිනින්.. 

මෙන්න තැන.. 

ලොකු සර් සමඟ හමුව. පොලිස් නිල ඇඳුමෙන් ඉන්නේ අපේ මස්සිනා. පිටිපස්සේ ඉන්නේ වැඩේ කරන්න බාර දුන්න සාජන් මහත්තයා.. මේ ගමට කලින් ගමේ 'හරිම හොඳ වැදගත්' මනුස්සයෙක්..

ලිඳ කපා ගන්න ඉඩම දීපු මහත්මයා ගේ නිවාස අසලින් සයිට් විසිට් එකට යන ගමන්.

එතනට ගියාම අලුත් යෝජනාවක් ආවා. අලුතින් ලිඳක් කපන්නේ නැතුව මේ තියෙන පරණ ලිඳ සුද්ද කරලා ගන්න. මේ ලිඳේ පායන කාලෙටවත් වතුර නැති වෙන්නේ නැතිලු. අලුත් ලිඳක් කපල ඒ රිසක් එක ගන්නවට වඩා මේ අදහස හොඳ බවයි අපි හැමෝම හිතුවේ. 

දැනට පාවිච්චියට ගන්නේ නැති මේ ලිඳ පායන කාලෙට විතරක් ගමේ මිනිස්සු සුද්ද කරලා පවිච්චියට් ගන්නවලු. එත් ඉස්කෝලේ වැඩේට සම්පුර්ණයෙන්ම ලිඳ දෙන්න ගෙදර අයිති මහතා එකඟ උනා. ඔය එතුමා අපිට ඒ ගැන විස්තර කරමින්.

දැක්කම ආස හිතෙනවා.. 'නිල කැටේට' වතුර.. පොඩි රෙපෙයාර් එකකින් ලිඳ ගොඩ දා ගන්න පුළුවන් වෙයි වගේ. එත් මේ ලිඳ තියෙන්නේ අපි අලුතින් කපන්න හදපු තැනට වඩා දුරින්. ඒක ගැටළුවක් වෙයිද?

අනිත් එක මේ ආර හරහා වැස්ස වෙලාවට සැර ජල පාරක් යනවා. ලිඳ තියෙන්නේ ආරෙන් එගොඩ. එතකොට ආර හරහා බට ගන්න වෙන්නේ කොන්ක්‍රීට් කණු දාල ඒ මත GI බට යවලා ඒ ඇතුලෙන්.

මේ නම් ෆොටෝ එකටමද මංදා.. කොහොම උනත් මිට ටිකක් එහායින් තමයි අලුතින් ලිඳ කපනවද කියල හිතුවේ..

මේ ඒ ස්ථානය.. රිසක් එක තියෙන්නේ 'වතුරට කලින් ගලක් අහුවෙයිද.. පායන කාලෙට වතුර තියෙයිද' කියන එක තමයි..

කොතනින් වතුර ගත්තත් අවසානයේ මේ වගේ බවුමක් දිගේ ඉස්කෝලෙට යනකම් වතුර අද්දන්න ඕනේ.

  

නැවත සාකච්චාව..රතුපාට ෂර්ට් එක ඇඳන් ඉන්නේ ලොකු බාසුන්නැහේ...

 ඒ අතර මුද්දා ඉස්කෝලේ තැන් තැන් වල ඇවිදලා පොටෝ අල්ලලා.. ඒවා දැක්කම නම් හිතෙන්නේ නුවරඑළියේ ගියා වගේ.. හැක හැක.. 

හොඳයි. අවසානයට කතා වුනේ මෙහෙමයි. දැනට ඉදි කරලා තියෙන ලිඳේ ඉඳලා තාවකාලිකව බට ලයින් එක ඇදලා මෝටරේ දාලා වතුර ඉස්කෝලේ උඩට ගෙනත් බලනවා. ඒක සක්සස් නම් ලිඳ අලුතින් හදලා වහලා, ඒ ලයින් එක පර්මනන්ට් හදලා ඉස්කෝලේ ඇතුලේ ස්ටොක් ටැංකියක් ස්ථාපනය කරලා ගොඩනැගිලි වලට, ටොයිලට් වලට හා ගුරු නිවාසෙට වතුර දෙන්න කටයුතු කරනවා. වැඩේ හරියයි කියල සැහෙන්න විස්වාසයක් තියෙනවා. බලමු. හෙට බ්‍රහස්පතින්දා තමයි වැඩේට අත ගහන්නේ. :)

ඔන්න ඔහොම අවශ්‍ය උපදෙස් දීලා වැඩ කරන පිළිවෙල කතා කරගෙන අපි රෑ වෙන්න කලින් ආපහු එන්න පිටත් උනා. මොකද රෑ 8.20 මොනරාගල සිට කොළඹ එන බස් එක උදේ බුක් කරලා තියලයි අපි මේ වැඩේට ගියේ. එන ගමන් සාජන් මහත්තයලා ගෙදරින් කුන්දිරා සංග්‍රහයක් ද බුක්ති වින්දා.. මාර රහයි. 

ඇඳිරි වැටෙන්න කලින් ආපහු ආව නිසා මුද්දට මොනරාගල අවට සිරි කැමරාවෙන් අහු කර ගන්නත් වෙලාව තිබ්බ.. 

බැටරි බහින්න කලින් මාත් සෙල්ෆියක් ගහ ගත්තා හමුදා පොලිස් වාහන මොකුත් නැති වෙලාවක් බලලා.. :p

ඊළඟ ගමනේ විස්තර හා project එකේ progress report එකත් එක්ක හම්බ වෙමු. අපිට ජය වේවා!

*********************************************************************************

සහෝදර සහෝදර වරුනි...

මොණරාගලින් යහපත් චන්ද ප්‍රතිපලයක් .. 

අපි බලපු පරණ ලිඳේ සිට පාසල් වත්ත දක්වා හා එතනිනුත් අඩි 10-15ක් උසට (සවිකරන ටැංකියේ උසට) 'කිසි ගේමක් නැතුව' වතුර පොම්ප කරන්න පුළුවන්ලු.. ජය වේවා!

ඔන්න දැන් අපි වැඩේ ස්ථිර කරා. මේ අනුව ඇස්තමේන්තුවේ පොඩි වෙනස් කම් ටිකක් වෙනවා.. ඒ කියන්නේ බැකෝ එකට යන වියදම හා (පරණ ලිදට සිලින්ඩර් නොදැම්මොත්) සිලින්ඩර් වලට යන වියදම ඉතුරු වෙනවා. පරණ ලිඳ බඳිනවද ඊට සිලින්ඩර් යොදනවද යන්න තීරණය කරන්නේ හෙට ලිද සම්පුර්ණයෙන්ම හිස් කරාට පස්සේ. සිලින්ඩර් දැම්මත් උපරිම සිලින්ඩර් 6ක් වගේ තමයි ඕනේ වෙන්නේ..

නමුත්, පරණ ලිඳ පිළිසකර කිරීමට (සිලින්ඩර් දමා හෝ නොදමා), ආර හරහා කොන්ක්‍රීට් කණු සිටුවා ඒ මතින් GI බට යවා වතුර බට හා කන්ඩියුට් ඒ තුලින් ගෙන යාමට අමතර වියදම් දරන්න වෙනවා. මිලට ගත් මෝටරයත් වඩා කාර්යක්ෂම ගණනින් වැඩි එකක්. එයිටමතරව වයර්, එස්ලෝන් බට ආදී සියල්ල ප්‍රමාණයෙන් වැඩි වෙනවා. මේ වෙනුවෙන් අලුත් ඇස්තමේන්තුවක් හදන ලෙස මා බාසුන්නැහැට දැනුම් දුන්න.. පොඩි ගානක් එහෙ මෙහෙ වෙද්දී අපිට වැඩේ ලස්සනටම කරන්න පුළුවන් වෙයි.

ඔන්න එහෙනම් වැඩේ නැගලා යනවා.. දැන් ආපහු වතාවක් ගිහින් බලලා එන්න හා විවෘතෙට යන්න තමයි තියෙන්නේ..

හැමෝටම ස්තුතියි. 

- ක.මි.