ආගන්තුක ආදරය- Debutante

විසි තිස් වසරකට පෙර පාසැල් ගිය     පාරේ

දියණිය කැටුව යමි ඇගෙ පාසැල්        වාරේ
මතකය ඉදිරියට පැන හොලවා ඇස්     දාරේ
බොඳ වුනෙ නැති මතක හිත පතුලින් බේරේ

*******************************

කොණ්ඩය වවා පීරා හිස             පිටු පසට
දහසය වියැති කොල්ලෙකි විස පෙවු තුඩට
අත්කොට කමිසයට හා සුදු         කලිසමට
එහෙමට හැඩක් නැතිමුත් මහතය      උසට

සිස්සත්තෙන් පැන ඇවිත් මහ විදුහල්  මෑණී
පස් අවුරුද්දකුත් ගතවී සාපෙත්         පැමිණී
හිටියෙන් හුඟක් මිතුරන් පෙම් ලොව ඇමිණී
හිත පිස්සුවට මුත් පොඩි අඩුවක්         තිබුනී

කලකට ඉහත දුටුවිට පොඩි කෙල්ලක්ය
ලඟකදි මල් පිපී දැන් මල්       වත්තක්ය
ඉහල ගත් හුස්ම යලි පහරනු     බොරුය
මේ ඇයමදැයි අදනම් සිත     සැකයක්ය

විහිළු කර තිබූ ඇති පදමට      බාලේ
පහල පංතියේ කෙල්ලකි ඒ    කාලේ
අහල ගං හතක මල් පිපෙනා    ලීලේ
පහල උන හිතට තටු ලැබුණා  ආලේ

සිසි වන උවන ඉඟසුඟ අත් මිටින්   ගෙනා
නිසි පුළුලුකුල මන බන්දන නුවන්     පිනා
දිසි රණ ලියක් ගැන පෙර කී සැවුල්    දනා
කිසි කමකට නැතුව ඇගෙ රුව තිබේ වනා

වෙනදා නැති අමුතු කිතියක් හිතෙ      විනී
උදයෙම ගොහින් ඇය එන මග බලා   උනී
දනි පනි ගා වැටෙන හදවත බලෙන් මෙනී
උස්සං ඉන්න බෑ ආයෙත් බිමට           පනී

සුපුරුදු ලෙස පැමිණ ඇගෙ මුතු හස    පෙන්නා
ගුඩ් මෝනින් අයියේ කියලා           සිනහ උනා
සුභ පැතුමටවත් දෙන්න උත්තර නැති වෙන්නා
හුම් සද්දයක් නෑ මං එතනම                 උන්නා

ටිලිං ටිලිං බෙල් එක හඬ දෙන     නාදේ
වටිං ගොඩිං පන්සිල් නද රැව්       පිළිදේ
දොහොත් මුදුං බැඳ වැන්දත් මුණි  පාදේ
වෙනිං මොකුත් මතකයෙ නෑ කළ කීදේ

ඔහොම දවස් ගනනාවක්                  පහු කෙරුවා
බොහොම දෙනෙක් මගෙ වෙනසක් ගැන  ඇහුවා
කොහොම හරි ගොඩ යන්න විදියක් ගැන හෙව්වා
රහම රහට කවි ලියුමක් මං                        ලියුවා

මධු මල ලෙස මුදුව පිපි මගෙ නංගි         සුදෝ

හැදු වැඩු දෙමවුපිය දෙදෙනට පින් නොවෙදෝ

සිදු වන වෙනස හද කෙළෙසක       පවසමිදෝ

පිදු හදවතට පිටුපා යන් නෑ                  නේදෝ

දහිරිය අරන් පසුදා වරුවක          හවස

පස්සෙන් ගිහින් දුන්නා කියවන   විලස

හද පෙළු නුහුරු සිතුවිලි මැද ගෙවු දවස

කඩුපුල් සමන් මල් ගැන්නා රෑ      අහස

පිළිතුරු පතා සුභ නැකතින් ගොස් උදයේ

එනතුරු ඒ දසුන මග රකිමින්       සිටියේ

ඇති තුරු රිදුණු හදවත පෙම් කිටි කිටියේ

පිවිතුරු හිනාවෙන් මගෙ හිස මල් පිපියේ...

- කලණ..