නොකී කතා ගේ කොක්ක, නොකී කතා ගේ ආගමනය සමඟ බ්ලොග් සම්මාන උළෙලේ නොකී කතා.

star of the function

අඩුපාඩු කම් මෙන්ම පොසිටිව් ලක්ෂණ ද බොහොමයක් සමඟ නෙලුම්යාය බ්ලොග් සංසදය මගින් සංවිධානය කල දෙවන බ්ලොග් සම්මාන උළෙල මාර්තු 26 වෙනිදා දවල් කිරුළපන  ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යංශයේ ඔඩිටෝරියම් එකෙන් ඇරඹී 27 හිමිදිරිය උදා වීමට පය දෙක තුනකට මත්තෙන් දෙහිවල ආනන්දගේ වාඩියේ දී අවසන් උනා..

සමස්තයක් විදියට ගත්තම පළමු උත්සාහයට වඩා සැහෙන්න ඉදිරියෙන් හිටපු එක ගැන අවංකවම සතුටුයි.

උත්සවශ්‍රිය කිරුළපන සිට දෙහිවලට සිය රථයෙන් කැඳවාගෙන යන ගමන් මෙන්ම පසුදින පලකල පෝස්ට් එකෙනුත් 'පැරා' කියූ පරිදි; මීටින් මිටි ගණන් තියා සිය ගණනක් මිනිසුන් වෙහෙසවා දහසින් බැඳී පියලි දහස් ගණන් විසි කරලත් අවසානයේ හරයක් නැති මාධ්‍ය සංදර්ශන විතරක් තියන වෙනත් උත්සව වලට සාපේක්ෂව බ්ලොග් වල අනන්‍යතාවය පරිදිම සයිබරයේ සංවිධානය වී මහපොළොවේ යථාර්තයක් කරගත් මේ උත්සවයේ සංවිධාන කටයුතු සිදුකල ආකාරය විශේෂයි..

උත්සවයේ වගකීම් භාර දීලා තිබුනේ එක එක්කෙනාට.. සමහරු බ්ලොග් වලට සම්භන්ද නෑ.. සමහරු කතා කරන්නේ නෑ.. (ඊමේල් වල) .. සමහරුන්ට තේරෙන්නේ නෑ. සමහරු වගකීම් අරගෙන කරන්නේ නෑ.. සමහරුන්ට ඇත්තටම වැඩක් කරන්න තේරෙන්නේ නෑ. පුළුවන් උන්ට වෙලාවක් නෑ.. ගැටළු ගොඩක්.. අජිත් එංගලන්තේ ඉඳලා ආවේ 19. එනකොට මම කොළඹ හිටියේ නෑ. මුල්ම වතාව අජිත් මම සහ ඉවාන් එකට හමු උනේ 23 රෑ.. ඇත්තටම 24/ 25 දවස් දෙකේ තමයි මේ වැඩේ මහපොළොවේ සංවිධානය කරන වැඩේට තිබ්බේ.. හුස්ම ගන්නවත් විවේකයක් නැති උනේ එහෙමයි.

මම මුලින් මේකේ විනිශ්චය කටයුතු කරන්න පමණයි පොරොන්දු උනේ. මොකද බස්සිගේ පෝස්ට් එකේ අටමා කියලා තිබුනා වගේ දවස් ගානේ බ්ලොග් කියවන්නේ නැතුව බ්ලොග් තෝරනවා කියනඑක ප්‍රයෝගික නැති වැඩක්. එහෙම උනොත් සම්මාන දෙන්න වෙන්නේ 'හොඳම' නෙවෙයි 'වාසනාවන්තම' බ්ලොග් වලට තමයි.. පටන් ගත්තට වැඩේ ලේසි උනේ නෑ. මගේ බ්ලොග් රෝලේ, අටමගේ, විචාරක තුමාගේ, හැලප අයියගේ, රාජගේ ආදී විවිද බ්ලොග් රෝල් වලත් මුලින් මතලන්ගේ සින්ඩිය, අජිත් කුමාරගේ බ්ලොග් දර්ශකය හා අඹ ගහයට සින්ඩි තුනෙත් පසුව අටමාගේ  හා කුරුටු සින්ඩි වලත් පළවුණු පොස්ට් හැකි පමණ කියවලා නිතරම අදාල කැටගරි වල ඉහලින්ම තිබුණු පෝස්ට් 5-7ක් අතර ප්‍රමාණයක් එකකින් එකක් රීප්ලේස් කර කර එක්සෙල් ෂීට් එහෙක මාක් කරගෙන තියා ගන්න උනා.. කොළඹ ඉන්න දවස්වලට රෑ දෙක තුන වෙනකම් බ්ලොග් කියෝනවා. ගෙදර ගියාම කලින් නිදාගෙන පාන්දර තුනට විතර නැගිටලා බ්ලොග් කියෝනවා.. සෙල්ලම් නෑ ඒ වැඩේ.

විනිශ්චය මණ්ඩලේ කටයුතු කරන නිසා මම, අටම්, අජිත් හා  නාලක ගුනවර්දන අපේ බ්ලොග් සම්මාන සඳහා නිර්දේශයෙන් ඉවත් කර ගත්තා. මේ සාකච්චාවට නිතරම එකතු උනු නිසා හා බ්ලොග් වල වැඩට සක්‍රියව දායක උනු නිසා මාතලන් තමන්ව නිර්දේශ නොකරන ලෙස ඉල්ලා සිටියා ඒක විනිශ්චය මණ්ඩලය පිළිගත්තා. විනිශ්චය මණ්ඩලයේ අනිත් සාමාජිකයින් හෙළි නොකර සිටීමට තීරණයක් ගත නිසා එය සඳහන් කරන්න බෑ. අතරමගදී අටමා විනිශ්චය මණ්ඩලයෙන් අයින් උනා අජියත් එක්ක වෙන ගේමක් ඇදගෙන.. හැබැයි ඌ පුළුවන් හැම වෙලාවේම මට උපදෙස් දුන්න කතා කර කර.. ඒ වගේම අලුත් බ්ලොග් ගැන හොඳ බ්ලොග් පොස්ට් ගැන ඔන් ද ස්පෝට් ඔත්තු දුන්නා. 2015 පටන් අරං නැගලා ගිය බ්ලොග් අඩවි කීපයකම පිටිපස්සේ අටමා ඉන්නවා.. ඒ සම්භන්දව මගේ රෙස්පෙක්ට් එක  එකෙන්ම..

තිලකසිත, දේශකයා, ඉයන් සහ සොඳුරුසිත රචකයින් තම නිර්මාණ සම්මාන සඳහා නිර්දේශ නොකර සිටින ලෙස මුලින්ම ඉල්ලා සිටියා..

අටමා අයින් උන එකෙන් ලොකුම පාඩුව උනේ මට.. මොකද මගේ මතය විනිශ්චය මණ්ඩලයේ නියෝජනය කරන්න ලඟින්ම හිටියේ අටම්. විනිශ්චය මණ්ඩලයේ බ්ලොග් කියවන්න වෙලාවක් නැති ය ඉන්න එක ගැන මුලින්ම ලෙඩේ ඇද්දේ මම සහ අටම්. නමුත් ඔවුන් හැකි සෑම විටම බ්ලොග් කියවන බව අජිත් පුන පුනා කියුවා. කියුවා වගේම අවසානයේ ඔවුන් හැමෝම තමන්ගේ නිර්දේශ එව්වා..

අජිත් එක වැරද්දක් කළා. ඒක තමයි නිර්දේශ වෙන වෙන ලිපිය එයාගේ බ්ලොග් එකේ ප්‍රසිද්ද කිරීම. ඇත්තටම අපි බලාපොරත්තු උනේ අවසන් නිර්දේශ ඒ කියන්නේ සම්මාන තුනක් දෙන කැටගරි වලට උපරිම නිර්දේශ 5ක් පමණක් වශයෙන් තෝරාගත් පසු පමණක් ඒවා ප්‍රසිද්ද කරන්න. නමුත් අජිත් සමහර කැටගරි වලට නිර්දේශිත නම් දහය දොළහා එයාගේ බ්ලොග් එකේ දැම්මා. මේක නිසා මට සිද්ද උනා සම්මාන උළෙලට සතියක් තියලා වෙනම පොස්ටුවකින් අවසන් නිර්දේශ කියලා යලි ඉදිරිපත් කරන්න.

මෙතැනදී පලවෙනි කොක්ක වැටුනේ 'නොකී කතා' ගෙන්. නමුත් කරුණු පැහැදිලි කිරීමෙන් පසු ඔහු ඉතා ඉහල මහත්මා ගුණයක් පෙන්නුම් කරමින් එයට ප්‍රතිචාර දක්වලා එපමණකින් නොනැවතී සම්මාන උළෙලට සහභාගී වීමට තරම් නිහතමානී උනා. එයට උපරිම රෙස්පෙක්ට් එක. ඒ වගේම පුංචි කොක්කක් විචාරක තුමාගෙනුත් වැටුනත් මම හිතන්නේ කරුණු පැහැදිලි කිරීමටත් ප්‍රථම ඔහු තත්වය තේරුම් ගත්තා. එලෙසම ඉතා ව්‍යාකුල තත්වයක හිඳිමින් පවා මේ අවස්ථාවට සහභාගී වී ඔහුගේ මහත්මා ගතිය පිළිබිඹු කිරීම ගැනත් මගේ උපරිම රෙස්පෙක්ක්ට් එක.

අවසන් නිර්දේශ අතරින් සම්මාන සඳහා තෝරද්දී අපි තවත් පුංචි නිර්ණායක ටිකක් යොදා ගත්තා. ඒ විනිශ්චය මණ්ඩලයෙන් ලකුණු ලබාදී තිබුණු ප්‍රමාණයට අමතරවයි. සම්මාන උළෙලට සහභාගී වීමේ හැකියාවට ලකුණක් ලැබුනා. වෙනත් සම්මානයකට නිර්දේශ වී ඇත්නම් ලකුණක් අඩුවුණා.. නෙලුම්යාය සමඟ බ්ලොග් ප්‍රවර්දනයට සක්‍රියව දායකවී කටයුතු කල අයට අමතර ලකුණක් ලැබුනා. තනිවම පවත්වාගෙන බ්ලොග් වලට සාපේක්ෂව හවුල් බ්ලොග් වලට ලකුණක් අඩු වුනා. මෙයාකාරයෙන් බ්ලොග් එකේ විවිදත්වය, පාඨක ප්‍රතිචාර හා කොමෙන්ට්ස්, අදාළ වසර තුල ඒ ඒ කැටගරියට සාපේක්ෂව ලියවුනු පොස්ට් ප්‍රමාණය ආදී දේ ගැන සැලකිලිමත් උනා. ඔහොම තමයි තේරුවේ.. මොකද මේ ඔක්කොම නිර්මාණ ගොඩක් හොඳයි. වෙනස් වෙන්නේ බොහොම සුළු සුළු කාරනා මත. ඉතින් අවසන් වටයට තේරුණු අය අතරින් කාට සම්මානය ගියත් එහි ලොකු වෙනසක් වෙන්නේ නැති තරම්. මේවා කියන්න ඕනේ නැති උනත් නොකියා ඉන්න තරම් බය වෙන්න ඕනත් නැති නිසා තමයි කියන්නේ..

ලොකුම අමාරුව ආවේ මේ අවසන් නිර්දේශ අදාල බ්ලොග් කරුවන්ට දැනුම් දෙන්න ගිහිං.. මොකද නිර්දේශිත සියලු දෙනාවම දැනුවත් කිරීමට කටයුතු කලත් සමහරු කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නොදක්වපු නිසා. සමහර බ්ලොග් කරුවන්ගේ 'ඝනකම' හොඳටම බලා ගන්න පුළුවන් උනේ මෙතැනදී. අපරාදේ කියන්න බෑ නිර්දේශිත නම් අතර තිබුණු බොහෝ ජේෂ්ඨයින් තම නම් දුටු විටම වගේ මට කතා කර ස්තුතිය පලකලා. සමහරුන් පුද්ගලික හේතු නිසා තම බ්ලොග් ලිපි සම්මානයට පාත්‍ර නොකරන ලෙස ඉල්ලා සිටියා.

හැලප කඩේ, සඳ වියමන් හා දමිත් කේතක එසේ පුද්ගලික හේතු නිසා ඉවත් කරගත් අය.

සුදීක ගේ විද්‍යා හා තාක්ෂණ සම්භන්ද ලිපිය වෙනත් ලිපයක පරිවර්තනයක් බැවින් සම්මාන සඳහා තෝරා නොගන්නා ලෙස ඉල්ලා සිටියා. ඔහුගේ අවංක භාවය පිලිබඳ විශේෂ උපහාරය!

ඉවාන් හා කටුසු හදවත ගේ ලිපි සම්මාන සඳහා මුල් වටයේ හා අවසන් වටයටද තේරුණු නමුත් ඔවුන් සංවිධාන කටයුතු වලට දැක්වූ විශාල දායකත්වය නිසා ඔවුන්ගේ නම්ද සම්මාන ලැයිස්තුවෙන් ඉවත් කර තැබීමට මා හැකිතරම් කටයුතු කල අතර අජිත් එයට විරෝධය දැක්වුවත් ඉවාන් හා කටුස්සා දෙදෙනාම කැමැත්තෙන් තරඟයෙන් ඉවත් උනා වැඩි විනිවිද භාවයක් උදෙසා. ඔවුන් දෙදෙනාටම ඒ පිළිබඳව උපහාරය!

එසේ තරඟයෙන් ඉවත් නොවුණු අනෙත් හැමෝම සම්මාන උළෙලට සහභාගී වේවි හෝ නියෝජිතයෙකු සම්භන්ද කරාවී යයි සංවිධායක මණ්ඩලය විදියට අපි බලාපොරොත්තු උනා. නමුත්...???

මෙහිදී සාධාරණ හේතුන් මත හා රටින් පිට ජීවත්වීම කියන හේතු මත සොඳුරු සුව අසපුව, පින්ච් පොයින්ට්, ඉකොනොමැට්ටා, දුමිගේ කට කහන කතා, නිලූක කදුරුගමුව හා හෙන්රි ද බ්ලොග්වෝකර් (ඩුඩ්) සම්මාන උළෙලට සුභ පතා සහභාගී වීමට හෝ වෙනත් අයෙකු ඒ වෙනුවෙන් සහභාගී කරවීමට නොහැකි බව සඳහන් කර පණිවුඩ එවා තිබුණා.

ඒ අතර එම හේතුව මතම සහභාගී නොවීමට සිදුවන රවී (නිදහස් සිතුවිලි), කවිඳු ජයසිංහ (සොඳුරු අතීතයෙන් බිඳක්) හා MPP ගුණසිංහ (දෙයියන්ගේ රටේ) සම්මාන උළෙලට සුභ පතා පණිවුඩ එවමින් ලංකාවේ සිටින ඔවුන්ගේ නියෝජිතයෙකු මේ සඳහා සහභාගී කරවීමට කටයුතු කලා. ඔවුන්ගේ කැපවීමට ස්තුතියි!

 කවිඳු ජයසිංහ වෙනුවෙන්..

රවී වීරසිංහ වෙනුවෙන් 

(ගුණසිංහ මහතාගේ පුතාගේ ඡයරුපයක් තවම හමු උනේ නෑ)

ලංකාවේ ඉන්න අයගෙන් ලෝකයේ කොනක (සිදු), නුවර කුමාරි හා ඉන්ද්‍රනාත තේනුවර සහභාගී වීම අවිනිශ්චිත නිසා තමන් වෙනුවෙන් නියෝජිතයින් එවීමට උත්සාහ ගන්නා බව පැවසුවද නුවර කුමාරි වෙනුවෙන් මිස වෙන අයෙකු පැමිණ සිටියේ නෑ.

ලොකුම ගැටලුව ආවේ හයිකු/ කෙටි කවි අංශය සඳහා. එහි සම්මාන ලාභීන්ගෙන් ප්‍රතිචාර නොමැති තැන දන්නා අඳුනන අය ලවා දුරකථන ඇමතුම් දී පවා විමසා සිටියදීත් ඔවුන් කිසිවෙකු යහපත් ප්‍රතිචාර දැක්වුයේ නෑ. අවසානයේ ඒ සම්මාන කසල ගොඩට විසිකර දැමීමට අපි තීරණය කලා. අඩුම වශයෙන් එහිදී හෝ ඒ සම්මාන සඳහා අපි වූ වෙහෙසට යම් ප්‍රතිලාභයක් ලැබේවි පොළොවට පස් විමෙන්වත්.

එයිටාමතරව, එදින සියලු කැප කිරීම් කරමින් ප්‍රශ්න ගැටළු කෝටියක් මැද අපේ මහන්සියට වටිනාකමක් එකතු කිරීමට ඒ ස්ථානයට එකතුවුණු සම්මාන ලද නොලද සැමට ගෞරවනීය ප්‍රණාමය! එය ඔබ විසින් නෙලුම්යායට පෙරලා ලබා දුන් මහඟුතම සම්මානයයි! ඔබ නිසා මේ සම්මාන උළෙල ලබන වසරේදීත් පැවැත්වීමට අපිට ලොකු ධෛර්යක් ආවා..

නොයෙක් හේතු නිසා එදින සම්මාන, සමරු හා සහතික පත් ලබා ගැනීමට නොහැකි වූ ඔබගේ සම්මාන, සමරු හා සහතික (පමණක්) මා ළඟ සුරැකිව තිබෙනවා. ඒවා එකතු කර ගැනීමට හැකි අයුරකින් මා අමතන්න.

සම්මාන ගැන කතා ඉවරයි. සංවිධාන කටයුතු ගැන කියනවනම් මුලින් කියුවා වගේ ඊ මේල් වලින් සාකච්චා කරලා දවස් දෙකක් ඇතුලත තමයි මේක කරේ. මුලින්ම මරු පහර වැදුනේ ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යංශයෙන්. අපි යොදා ගත් මාර්තු 26 දින ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යංශයේ සියලු දෙනා හා මිඩියා ආයතන සියල්ලම සහභාගී වෙන දැවැන්ත වැඩසටහනක් යාපනයේදී ලෑස්ති කරගෙන. ඒක නිසා කරූ පරණවිතාන නියෝජ්‍ය ඇමති තුමාට මීට සහභාගී වීමට නොහැකි උනා. ඒ සමඟ මාධ්‍යයෙන් ලැබෙන්න තිබුණු සහයෝගයත් නැත්තටම නැතුව ගියා කියුවොත් නිවැරදියි. ගිය පාර මාධ්‍ය වදයක් උනත් මේ පාර මාධ්‍ය වලින් සහයෝගය ලැබුණානම් හොඳයි යන මතයේ තමයි 'දැන්' ගොඩක් දෙනෙක් ඉන්නේ.. මම නම් එදා ඉඳන්ම හිතුවේ එහෙම. ඒත් යමක් කරගන්න බැරිම වෙන ගානට ඇවිත් තමයි අපි හිර උනේ..

තව චෝදනාවක් ටොයියයි බයියයි නාට්‍යය.. ඒක අපි කලින් බලපු දැකපු එකඟ වෙච්චි එකක් නෙවෙයි. රවීගේ පුවක් එශැණින් ඉදිරිපත් කරන්න භාර දීලා තිබුනත් එතනට ඇවිත් අසංග සායක්කාර ද මොකාද එකා කියපි ඒක කරන්න ඕනි විදියක් මොකුත් එයාට කියුවේ නැති නිසා ඒක කරන්න බෑ. කියලා. ඒ වෙලාවේ හැටියට අයිටම් අඩු කරන්නත් බෑ මොකද කරූ ජයසුරිය මහත්තයා එනවා කියුවේ 4.45- 5.30 අතරේ.. ඒ වේලාව ගැප් එක පුරවන්න ඕනි නිසා එයාගේ විනාඩි 15ක පුරුදු වෙච්චි නාට්ටියක් එවලේ පෙන්නන්න එකඟ වුනා. (මට පෙන්නේ ඒක උගේ ගැටයක්ද කොහෙද) අන්තිමට ගොන් ආතල් ටිකක් දීලා උන් දෙන්නා වටිනා විනාඩි 15ක් විතර කෑවා.

වේදිකාව උඩ &*&^%$#%@#

මුලින්ම දිලිනිට (දිලාගේ ලෝකය) ස්තුති කරන්න ඕනි කවදාවත් නොකරපු වැඩක් කරන්න බාර ගත්තට. ඒත් සයිටේෂන් කියවනවා වගේ 'බර' වැඩකට දිලාගේ හඬ පුංචි වැඩියි. කවුද ඉතින් දන්නේ එවෙලෙනේ අපිටත් අහන්න ලැබුනේ. එකක් දෙකක් වැරදෙනකොට කෙල්ල තවත් පැනික් උනා. අන්තිම සයිටේෂන් ටික ඉවාන් කියවනකොට ඒ දෙකේ වෙනස පැහැදිලිව පෙනුණා. කොහොමින් කොහොම හරි ඕඩියන්ස් එකේ වැඩිම අවධානයක් තියෙන වෙලාවේ අපේ තීරණ වලට හේතු පාඨ කියවලා සාධාරණිකරණය කර ගන්න තිබ්බ ගෝල්ඩන් ඔපචුනිටි එකක් එතනින් අහිමි උනා.

දිලිනි උපරිම උත්සහා දරමින්

ගොඩක් දෙනෙක් නොදන්නවා උනාට සම්මාන දෙන එකෙත් ලොකු අවුල් කීපයක්ම තිබුනා. ලොකුම වැරැද්ද උනේ 'විශේෂ සම්මාන' දෙක ලාභීන්ට. එවලේ දුන්නේ ඔවුන්ට ලැබිය යුතු නිවැරදි සම්මාන දෙක නොවෙයි. ඒ වෙනුවෙන් වැරදියට හදලා එවපු සම්මාන දෙකක්.. බොහොම වැදගත් මහත්වරු දේපලක් වන ඔවුන් දෙදෙනාටම ඒ අවස්ථාවේ කරුණු වටහා දී එය සමතයකට පත් කරගෙන අද වෙන විට එය නිවැරදි කර තිබෙනෙවා. සම්මාන වේදිකාවට ගෙනාවේ උත්සවය පටන් ගත්තාටත් පසුව. ඒ නිසා මට අනෙක් සියලු වැඩ පසෙකලා 'විභීෂණ' කියුවා වගේ වේදිකාව උඩටම වෙලා සම්මානත් එක්ක චෙස් අදින්න උනා.. ඒ ටික පිළිවෙලටම හදා ගත්තේ නැත්නම් ලෝක ලෙඩක් වෙනවා. සම්මාන ටික පිළිවෙලට අහුරලා ඉවර වෙනකොටම මෙන්න සම්මාන දෙන්න මාතලන්  වේදිකාවට නැගලා. නැත්නම් කළු වලහැඩියෙක් වගේ මම ඔය සම්මාන දෙන මැද්දට පනින්නේ නැතුව ලස්සන චුටි ගෑනු දරුවෝ දෙන්නෙක් එතනට එක්ක ඇවිත් වැඩේ භාර දෙන්න. කුරුටු හාමිනේලාව තමයි ඒ වැඩේට යොදවන්න මම හිතන් උන්නේ. ඒත් කොහෙද.. අඩුම තරමින් උන්ට කියන්නවත් යන්න වෙලාවක් තිබ්බේ නෑ.

සම්මානත් සමඟ චෙස් ඇදීම 

ඉන්දික සිංහයා කොහේදෝ කියලා තිබ්බා වගේ 'ලංකාවේ කොට අදින අලි හැමතැනම කරන වැරද්දක්' මාත් කරා.. ඒ තැනට සුදුසු විදියට ඇඳගෙන නොයෑම. ඇත්තටම එදා දවල් එකොළහ වෙනකනුත් මම ඇඳගෙන යන්නේ මොකක්ද කියල මට හිතන්න වෙලාවක් තිබ්බේ නෑ. ඇඳුමක් සපත්තු දෙකක් ගන්න තමයි හිටියේ. අන්තිමට එකොළහට විතර අටමා එක්ක වෙන වැඩකට ලිබර්ටි ප්ලාසා එකට ගිය වෙලේ යන්තම් ඇගේ ගානට හරියන්න හම්බුනු කළු ෂර්ට් එක ගත්තා.. සපත්තු දෙකක් ගන්න හැදුවත් Bata හරි නෑ ලිබර්ටි එකේ ගණං කියලා අටමා ගන්න දුන්නෙම නෑ.. ආයි වෙලාවකුත් නෑ ඒ පාර කාමරේට දුවලා ගිහින් ඩෙනිමක් එක්ක ඒ ෂර්ට් එක ඇඳලා සැන්ඩ්ල් දෙකක් දා ගෙන දිව්වා. මම හිතාගෙන හිටියේ වේදිකාවෙන් ඈත් වෙලා කැමා වෙලා ඉන්න රෑ වෙනකම්. ඒ අස්සේ තමයි සම්මාන සංගෙදිය පහත උනේ.. හේතු කියලා වැඩක් නෑ. මම වැරදියි.

අනිත් පොඩි පොඩි අඩුපාඩුනම් නොගිනිය හැකි තරම් වගේ. ඉවාන් පට්ට ගේමක් දුන්නා වැඩේ පිළිවෙලට අදින්න. මෙන්න රෙස්පෙක්ට් එක!! උගේ ඒ හැකියාව සැහෙන්න වටිනවා බ්ලොග් ලෝකෙට.

ගේම ගොඩ දාන්න දඟලන ඉවාන්

ලොකුම පොසිටිව් එක තමයි බ්ලොගා ලගේ ඇටෙන්ඩන්ස්. පරණම පරණ උන්ගේ ඉඳන් අලුත්ම අලුත් එවුන් දක්වාත් , පට්ට සීනියර් සිටිසන්ලගේ ඉඳන් ඉස්කෝලේ යන කොල්ලෝ කෙල්ලෝ දක්වාත් ආදී එකී මෙකි නොකී වශයෙන් මාරම ක්‍රොස් සෙක්ෂන් එකක ක්‍රවුඩ් එකක්. මට පිස්සු වගේ එකාට එකා අඳුන්නලා දීලම.. තේ බොන්න එලියට දාලා එකාට එකා මින්ගල් වෙන්න දීපු චාන්ස් එක මාර වර්ත්. මම මුල ඉඳලම කියුවා ඒක එහෙම වෙන්න ඕනි බව. මගේ තව එක යෝජනාවක් උනේ ගෘප් එක එළියේ සෙට් කරමු කියන එක. එළියේ කතා කර කර ඉඳලා අහම්බෙන් වගේ ඇතුලට ගිය වෙලාවක ඇහුනේ උන් පට්ටම සින්දු ටිකක් ඇතුලේ පුටු වලටයි වේදිකාව ඇස කරන නාට්‍ය කණ්ඩායමේ ටික දෙනාටයි අහන ඉන්න කියුවා. ඒක අවුල් උනේ මට තේරෙන්නේ නැති සවුන්ඩ්ස් ප්‍රශ්නයක් නිසා. සවුන්ඩ්ස් වලට විතරක් බොහොම පොඩි ගානක් අරන් ඉවාන්ගේ ෆිට් එකට එක දැනුම් දීමෙන් ආපු ඒ කොල්ලෝ ටිකට මගේ රෙස්පෙක්ට් එක.

සජ්ජා හා මනා ගේ බ්ලොග් සංගීත කණ්ඩායම

ඒ ආපු ක්‍රවුඩ් එක අතර චෙෆාකි, ඉයන්, නාලක, අජිත් පැරකුම්, විචාරක, ජිවන ෆර්නැන්ඩු වගේ වයසින් හා ප්‍රොෆයිල් එකෙන් ජෙෂ්ටයොත් තිස්ස දොඩන්ගොඩ, කෞශි, සුදික, මාතලන්, ඕනයා, අටමා (නම් කියන්න ගියොත් වන වෙනවා) වගේ බ්ලොග් වල ජෙෂ්ටයනුත් අතරේ සුවිශේෂී ආගමනයන් කීපයක් මතක් කරන්නම ඕනි.

අංක එක. කසුන් හෙවත් අහසෙන් එන්න.. මේ ටික ලියනකොට මයිල් කෙලින් වෙලා උගුර හිර වෙනවා.. මල්ලි, දෛවයට පරදින්නේ නැතුව ඉන්න උඹ දෙන ගේම එක්ක මම ජිවිතේ කරලා තියෙන දේවල් මොනවද.. උඹට මගේ උපරිම බොක්ක..රෙස්පෙක්ට් එක!

ඔමායා.. ඕනිනම් පහසුවෙන්ම මඟ අරින්න පුළුවන් කම තියෙද්දී උඹ නිවාඩුව ඇජෙස් කරගෙන එහෙ ඉන්න ගමනුත් මෙහෙ ඇවිදිනුත් දවස ගානේ කතා කරලා මොනවද අයියේ වෙන්න ඕනි කියලා අහගෙන එදා එතනට ඇවිත් පෙන්නුවේ උඹේ මනුස්සකම නංගි.. උඹ දන්නවනේ 'ගරු සරු නැති' බ්ලොගාල සලකන්නේ ඒ මනුස්සකමට විතරයි. රෙස්පෙක්ට් එක එකෙන්ම!

නොකී කතා සමඟ ඇත්තටම අපූරු අපුර්වී 

නොකී කතා.. හෙන්රි වර්ණකුලසුරිය.. බ්ලොග් වලදී දැක්කත් නැතත් හෙන්රි කියන්නේ ලංකාවේ මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ දැවැන්තයෙක්.. හෙන්රිට සෙට් වෙන්න පුළුවන් මේ ලංකාවේ ඕනෙම ගැදරින් එකකට.. ඒකෙ දෙකක් නෑ.. නොමිනේෂන් අතර තිබිලා නම කැපුනම ඒක ගැන කෙලින්ම ප්‍රශ්න කරන්නත්, ගැටුළුව තේරුම් කරලා දුන්නම මහත්මයෙක් වගේ ඒක පිලිගන්නත් ඉන් පස්සේ කිසි වෙනසක් නැතුව අනිත් උන් සම්මාන ගන්නවා බලන්න එන්නත් ඒ අවස්ථාවේ හදිසියේ ලද ආරාධනයෙන් නොපැකිලි වේදිකාවට නැග තම සගයින්ට සම්මාන පුද දෙන්නත් සාමාන්‍ය එකෙකුට බෑ. එකට එසේ මෙසේ පෞරුෂයක් නොව මහා කොන්දක් තිබිය යුතුයි. නේවි එකේ බාසාවෙන් කියනවනම් 'Respect You, Sir!

රසික හරිශ්චන්ද්‍ර සුරියආරච්චි... මුළු සම්මාන උළෙල වෙනුවෙන්ම මන් කරපු කැපකිරීම් එක සැණින් අමතක කරවලා යටපත් කරලා සතුට ගෙනා පුද්ගලය.. මොනයම් හරි ක්ෂේත්‍රයක 'පුරෝගාමියෙක්' වෙන්න ලේසි නෑ. රසික ට කලින් මෙන්ම රසිකට වඩා බ්ලොග් ලොව ආකර්ෂණය ගත්ත චරිත නැතුවා නෙවෙයි. ඒත් ඒ අය බොහෝ විට තනියෙම බැබළුණා ඊට පස්සේ නිවිලා ගියා මිසක් සිංහල බ්ලොග් ගැන කතිකාවක් ඇති කරන්න මුල් වුනේ නා.. රසික නැත්නම් කකා කන්ට්‍රවර්ෂල් චරිතයක්. හැබැයි ඒ නිසාම ඔහු බ්ලොග් ලෝකයට එක්කල විවිදත්වය තව කෙනෙකුට කරන්න බැරි උන තරම්. ආසන්නම උදාහරණය මේක. රසික ඔබේ පැමිණීමෙන් මා කොතරම් කුඩා බ්ලොග් කරුවෙකුදැයි ඔබ මට පසක් කර දුන්නා.. මේ උපරිම රෙස්පෙක්ට් එක!!!

මගේ කුදු බව පසක් කල රසික 

අනිත් පොසිටිව්ස් අතර උඩින්ම තිබුනේ නාලක හා අජිත් එක්ක කල සාකච්චාව.. 'ගරු සරු අඩු' කොන්ද කෙලින් තියාගෙන ජිවත් වෙන්න පුළුවන් ලෝකයක් හදන්න බ්ලොගර්ස්ලා විදියට හා පුරවැසියන් විදියට අපිට පැවරිලා තියෙන වගකීම ගැන මට අහන්න ලැබුනේ සම්මානත් එක්ක චෙස් අදින ගමන්. වෙනත් කිසිම මාධ්‍යයක ඒ වගේ සජීවී හරබර සංවාදයක් ගොඩ නැගේවි යයි හිතන්න අමාරුයි. 'තමන්ගේ හැරමිටිය වැනීමේ සීමාව අනෙකාගේ නහය මුලින් අවසන්වේ' වගේ දරුණු ප්‍රශ්නයක් අහලා ප්‍රවීණ නාලක ගුනවර්දනයවත් මොහොතකට ගොළු කිරීම පිලිබඳ ඉවානයට මගේ බලවත් විරෝදය.. 'ආ...ඒක case by case' කියල ගොඩ එන්න නාලකට ටිකක් වෙලා ගියා කියලා තව කී දෙනෙකුට මීටර් උනාද දන්නේ නෑ.

සරල එහෙත් හරවත් නාලක හා අජිත් පැරකුම්

හොඳම එක 'තරු රසි' ප්‍රදාන චරිතය රඟපාපු ආණ්ඩුවේ රස්සාව නාට්‍යයද මංදා.. ඒ වුනාට මම මුල ඉඳලම ඕකට කොක්ක ඇද්දා වෙලාව වැඩියි කියලා.. මම කියුවේ අපි යන්නේ නාට්‍ය බලන්න නෙවෙයි වෙන වැඩකට එක නිසා එච්චර දිග නාට්‍ය දාගන්න එපා කියලා. ඒ වුනාට අජිත් එක හිතින් තරුරසිට.. වැරදුනා නාට්‍යට හිටපු නිසා අන්තිමේ ..ඔව් අන්තිමේ වැඩේ උනා.. වචන නෑ කියන්න.. ඒක නිසා මාතලන් ගෙන් හොරකම් කරගන්න වෙනවා.. වල්ලා පට්ට.. කෙල්ල බඩ වෙලා. කොල්ලාට කෙල්ලව බඳින්න විදියක් නෑ ආණ්ඩුවේ රස්සාවක් නැතුව. අන්තිමට හම්බ වෙනවා 'අළුගෝසු' තනතුර.. කෙල්ල කියනවා ඒක බාර අරගෙන කෙල්ලවයි හම්බ වෙන්න ඉන්න ලමයවයි ලඟට ගන්න කියලා. කොල්ලා කියනවා 'මිනී මරන්න බැරි නිසා' ඒ රස්සාව බාර ගන්න බෑ; ඒක නිසා දැන්ම කසාද බඳින්න බෑ,'හම්බ වෙන්න ඉන්න ලමයව මරමු' කියලා.... ඔන්න නිර්මනශීලි, ඉවාන්, බස්සි, විදානේ, පොඩිකුමාරිහාමි, දිනේෂ්, හංසි, තුෂානි වගේ ඉමක් කොනක් නැති කතා කාරයන්ට අවස්ථාව බ්ලොග් පොස්ට් එකක් හරහා මේකේ දෙවෙනි කොටස ලියන්න..

ඒ වගේම ආෆ්ටර් ඉවෙන්ට් එකත් පට්ටම සුපිරි..

එතනට ආපු කරු ජයසුරිය මහතාට හා එන්න බැරි උන කරු පරණවිතාන මහතාටත් ස්තුති කරන්නම ඕනි. විශේෂයෙන්ම කරු ජයසුරිය මහතාගේ බ්ලොග් සම්භන්ද දැනුම වැඩි දියුනුවී තිබීමත් විශේෂයෙන් සඳහන් කරන්න ඕනි.

හිරු පෑයුවා වගේ කරූ ආපු එක

තව පොටෝ කෑලි ටිකක්.. අනුග්‍රහය ඇනොපිලිස් හෙවත් මුද්දාගෙන්. ඌ වේදිකාව ඉස්සරහා දනගහගෙන නියම වෘත්තීය චයරුප ශිල්පියෙක් විදියට අනෙකුත් වීඩියෝ කැමරා කරුවන්ට බාදා නොවන ලෙස දක්වපු සහයෝගය වෙනම අගේ කරන්න ඕනි. 

තව තව තිබුණු ප්‍රශ්න හා හොඳ තැන කතා කරපල්ලා.. දැන් මේක නතර කරන්න බෑ. ඊළඟ එක මිට වඩා හොඳට කරමු.  ජය වේවා!

- කල්‍යාණ මිත්‍ර